گروه دوچرخه سواری آذرخش شیراز

به نام خدایی که همه چیز را از آب زنده ساخت

 تنگ رغز داراب در استان فارس واقع است. رغز (به معنای راه بکر و لغزنده) نام تنگه یا دره‌ای است در بخش فسارود، در ۲۵ کیلومتری شمال غربی شهر داراب در منطقه ای بنام حسن آباد، در جنوب شرقی استان فارس که از شمال به شهرستان‌های نی‌ریز و استهبان، از غرب به شهرستان فسا، از جنوب به شهرستان لار و زرین دشت و از شرق به استان هرمزگان محدود می شود. دره رغز به طول تقریبی ۴ کیلومتر در امتداد شمال به جنوب از سرچشمه رغز تا دره جنوب ۶۰ آبشار و حوضچه طبیعی را در خود جای داده است که تنها ۱۴ آبشار و آبگیر دره جنوبی مورد توجه عموم مردم و کوهنوردان بوده است. منطقه سرچشمه رغز نیز که از مسیر دیگری پیمایش می‌گردد، جنگلی زیباست که محل آغاز آب رغز است. در حد واسط منطقه سرچشمه و دره جنوبی رغز ده ها آبشار و آبگیرهای زیبا و طبیعت بکر تنها با استفاده از وسایل فنی امکان پیمایش می یابد . منطقه ای که با آبشارهای کوچک و بزرگ در شکل های مختلف و آبگیرهای با عمق بیش از ۲۰متر یا طول ۵۰ متر در شکل های مختلف نمایشگر زیبایی از شاهکار طبیعت است.

وصف این تنگ در بین طبیعت­گردان و کوهنوردان چنان اغواکننده است که کمتر کسی توان نه گفتن به این برنامه را دارد. برگزاری این برنامه از شیراز به مدت ۵/۱ روز است. ما نیز اطلاع داشتیم که اکثر قریب به اتفاق گروه­ها تصمیم به اجرای برنامه در روز پنج­شنبه و جمعه (۱۱ و ۱۲ تیرماه) داشتند. لذا پس از تصمیم­گیری و هماهنگی لازم برای اجرای این برنامه، قرار به حرکت ساعت ۱۲ ظهر روز جمعه (۱۲ تیرماه) از ترمینال شهید مدرس شیراز به مقصد داراب شد. حدود ساعت ۳:۳۰ به داراب رسیدیم. البته قبل از حرکت با یکی از راهنماهای مسیر که اهل داراب هم بود، هماهنگ کرده بودیم. هوای داراب بسیار گرم و خورشید بسیار سوزان بود. پس از هماهنگی با یک دستگاه نیسان، حدود ساعت ۴:۳۰ به سمت تنگ حرکت کردیم. در مسیر مایحتاج خود را تهیه نمودیم. با توجه به اینکه یک و نیم روز کوله­پشتی­ها باید حمل شوند و کوله­پشتی­ها در آب خیس شده و سنگین می­شوند، لذا در حد امکان باید از اغذیه کم­حجم و پرانرژی استفاده کرد. برای این امر کنسرو جهت وعده­های اصلی و خرما، حلواشکری و شکلات برای میان­وعده­ها توصیه می­شوند. (البته در هوای گرم مسیر، پشت نیسان، بستنی هم توصیه میشه!!).

حدود ۱ ساعت در آسفالت و ۴۵ دقیقه در خاکی باید با نیسان پیموده شود. در نهایت مسیرهای پر پیچ و خم مسیر خاکی با ناهمواری­های فراوان به اتمام رسید و ساعت ۱۹:۱۵ به ابتدای مسیر پیاده رسیدیم. پس از مرتب کردن وسایل و آماده­سازی کوله­پشتی­ها، ساعت ۱۹:۳۰ قدم در مسیر پیاده نهادیم و به همراه راهنمای خود مجموعاً ۸ نفر به سمت ورودی تنگ حرکت کردیم. پس از ۲۰ دقیقه پیمایش مسیر سرپایینی به بستر رودخانه خشکی رسیدیم. از اینجا به بعد مسیر سربالایی و کوهنوردی با شیب نسبتاً تند آغاز می­شود. ساعت ۲۰:۲۰ به بالای خط­الرأس و گلوگاه رسیدیم که مسیر به سمت دیگر کوه منتهی می­شود. پس از این گلوگاه، مسیر مجدداً سرپایینی شده و در برخی نقاط برای عبور نیاز به دقت فراوان داشت. نهایتاً ساعت ۲۰:۵۰ به کف رودخانه رسیدیم که محل مناسبی برای شب­مانی بود. این محل در فاصله ۱۰ دقیقه­ای از چشمه رغز است که دسترسی به آب را تسهیل می­کند. شب را همانجا سپری کردیم. صبح پس از بیدارباش ساعت ۶:۳۰، با صرف صبحانه و جمع­کردن کوله­پشتی­ها ساعت ۷:۴۵، در مسیر حرکت کردیم. در محل چشمه بطری­های خود را از آب پر کردیم، چراکه در ادامه مسیر چشمه دیگری وجود ندارد. انبوه بطری­های پلاستیکی خالی، منظره بدی به وجود آورده بود. ساعت ۸:۳۰ وارد اولین حوضچه شدیم

و از اینجا بود که هیجان وصف­ناپذیر همراه با لرزش­های ناشی از سرمای آب شروع شد. حوضچه پشت حوضچه، پرش پشت پرش، آبشار پشت آبشار، اما دریغ از اینکه دوتا از اینها مثل هم باشند یا تکراری باشند. هرکدام به یک شکل، هر کدام یک هیجان….!!! وصف دشواری­ست. از قدیم گفته­اند، شنیدن کی بود مانند دیدن!!!! گروه تا قبل از این برنامه چند جلسه فرود روی طناب کار کرده بود اما اینجا داستان متفاوت بود، آبشار زیر پا، آبشار روی سر، سرمای آب، همه و همه تمرین­های ما را به چالش می­کشید. اما هرچه بود، فوق­العاده بود.

رفتیم و رفتیم تا حدود ساعت ۱۶:۳۰ توقف کوتاهی کردیم و تجدید قوا نمودیم. پس از حرکت مجدد رسیدیم به جایی که می­گفتند غار تاریک، چه اسم برازنده­ای، که همانند اسمش واقعاً تاریک بود. رودی از آب زلال در زیر کوه. صحنه­ای که شاید فقط در فیلم­ها دیده­ایم. مسحورکننده بود، فتبارک الله احسن الخالقین…..

متأسفانه مشکلی که درمسیر داشتیم این بود که راهنمای ما ارتفاع هیچ­کدام از آبشارها را نمی­دانست. ما هم ناچار بودیم که در تمامی جاهایی که کف آبشار دیده نمی­شود ارتفاع بیشتری از طناب را بریزیم، نفر اول فرود برود، متراژ اضافه طناب را اطلاع دهد تا از بالا جمع شود و سپس بقیه فرود آیند. چراکه اضافه طول طناب داخل آبی که شناور هستید به سختی از ابزار خارج می­شود. همین امر به شدت سرعت حرکت ما را در طول مسیر کاسته بود. هوا کم کم رو به تاریکی می­رفت. پس باید سرعت را بالاتر می­بردیم. در نهایت ساعت ۲۰:۰۰ به محل مسطح و مناسبی رسیدیم که می­شد شب را بمانیم که به گفته راهنما (که گویا اصلا راهنما نبود و فقط یک بار این مسیر را پیموده بود) پارکینگ نام داشت. از آنجاییکه راننده ما در خروجی تنگ منتظر ما بود، گوشی­ها را از کوله­پشتی خارج کرده، هر آنهایی که خیس نشده بودند، به سختی آنتن یافته و به اعضای گروه، خانواده­ها و راننده نیسان اطلاع دادیم که به خاطر تاریکی هوا، شب را می­مانیم. این کار به این دلیل انجام شده که نگرانی بی­مورد ناشی از احتمال رخداد حادثه ایجاد نشود و اعلام مورد عملیات نجات نشود.

هرآنچه برای ناهار تدارک دیده بودیم، برای شام خوردیم. اما مشکل اصلی آب بود که تمام کرده بودیم. ناچار شدیم تا آب رودخانه را اندک اندک جوشانده، سرد کرده و در آخر با اضافه کردن قرص کلر، بنوشیم (که البته بعدها متوجه شدیم در همان محل پارکینگ، چشمه آب وجود دارد که راهنما!!!!ی ما از آن بی اطلاع بود). صبح ساعت ۷:۰۰ بیدار شدیم. پس از جمع کردن وسایل، اندک آذوقه باقی­مانده را به عنوان صبحانه خوردیم و دل در مسیر نهادیم. ۱۰ دقیقه بعد از حرکت به بلندترین آبشار مسیر، آبشار وداع رسیدیم. از این آبشار هم عبور کردیم. حوضچه پایین دست این آبشار به جرأت می­توان گفت زیباترین حوضچه مسیر بود.

ساعت ۱۰:۰۰ به آخرین حوضچه رسیدیم. برای خداحافظی با تنگ رغز، در آخرین حوضچه آبتنی کرده و پس از تماس با راننده ساعت ۱۳:۰۰ بعد از خروجی تنگ سوار نیسان شده و به سمت داراب حرکت کردیم. البته ناهماهنگی پیش آمده با راننده و نگرانی ایشان، ۳ نفر از اعضای هیئت داراب را به ورودی تنگ کشانده بود. آقای جهرمی، خانم گندم ریز و یک نفر همراه. آقای جهرمی و همسر محترمشان خانم گندم ریز از مسئولین هیئت داراب و سنگنوردان صاحب نام، ما را برای استراحت و صرف ناهار به منزل خود بردند که میزبانی گرم­شان همیشه در ذهنمان باقی خواهد ماند. ساعت ۱۵:۳۰ نیز از ترمینال داراب به سمت شیراز حرکت کردیم. در آخر ذکر چند نکته مهم به نظر می­رسد.

۱- برای این برنامه حتماً و حتماً از راهنماهای مورد تأیید هیئت داراب استفاده نمایید. برای برقراری تماس، آقای جهرمی ۰۹۱۷۷۳۱۲۱۸۷، خانم گندم ریز ۰۹۱۷۱۳۴۱۱۲۴

۲- راننده نیسان آقای زارع بسیار خوش­برخورد و خوش­قول بودند. ۰۹۱۷۷۳۲۴۰۵۲

۳- بطری خالی داخل کوله­پشتی جهت شناوری آن بسیار کمک می­کند.

۴- وسایل خود را در حد توان پلاستیک پیچ و آب بندی کنید. زیرا آب به شدت و به طرز عجیبی داخل وسایل نفوذ می­کند.

۵- از جلیقه نجات یا لباس غواصی استفاده کنید (wet suit).

۶- خوراکی اضافی به همراه داشته باشید.

در آخر از تمامی اعضای شرکت کننده در این برنامه تشکر می­شود که خاطره­ای فراموش نشدنی را رقم زدند.

سرپرست برنامه: محمدرضا حسن­پور

مسئول فنی: سعید زینالی

اعضای شرکت کننده آقایان: رضا علیزاده، حسین آبید، محمد ارقمی و خانم­ها: فاطمه شریفی، پریا آبید.