گروه دوچرخه سواری آذرخش شیراز

روز دوشنبه، مورخ ۹۲/۱۱/۲۱، ۱۱ نفر از اعضای گروه دوچرخه سواری آذرخش در فلکه ی معلم، گرد هم آمدند، تا به اتفاق هم با سرپرستی آقای حسنپور سفری به سمت بوشهر داشته باشیم. قبل از شروع سفر، تصمیم بر آن شده بود که سفر را با ماشین یکی از دوستان خوب آذرخشی بگذارنیم، به همین دلیل ماشین قبل از آغاز سفر، برای سرویس دهی برده شده بود، اما متاسفانه به دلیل مشکلاتی تا ساعت ۲۰:۳۰ شب طول کشید. بعد از آمدن ماشین، متوجه وجود یک باربند مینی بوس ، برای سوار کردن دوچرخه و کوله ها، روی یک دستگاه پاترول شدیم.(به طزر کاملا هنرمندانه ) این اتفاق، نوید یک برنامه کاملا متفاوت و شادی برانگیز را به ما داد. با این نکته که باید از حداقل جا در ماشین استفاده می کردیم، تا ماشین پاسخگوی رساندن ما و وسایلمان تا بوشهر باشد.

ساعت ۲۱:۱۵ موفق به حرکت شدیم، پس از مدتی به دشت ارژن رسیدیم، شام را در یکی از رستوران های مسیر صرف نمودیم . به دلیل کمبود جا در ماشین، تا جایی که ممکن بود سعی کردیم از حداقل جا استفاده نماییم. این اتفاق باعث ایجاد یک جو صمیمی گردید، سختی های مسیر کم نبود، اما وجود همسفران گرم نفس باعث شد یک برنامه منحصر به فرد رقم بخورد.
حدود ساعت ۵:۲۰ صبح، به بوشهر رسیدیم، در کنار پارک دانشجو که مجاور با دریا بود، توقف کردیم. بعضی از بچه ها به دلیل خستگی راه، استراحت کردند و باقی افراد به کنار ساحل رفتیم و با منظره ی طلوع خورشید که بسیار چشم نواز و آرام بخش بود، روبرو شدیم. ساعت ۹، بعد از صرف صبحانه، دوچرخه ها از باربند ماشین باز شدند و در مسیری که مختص رکابزنی بود، شروع به رکاب زدن نمودیم، تا نیمه های ظهر در شهر رکاب زدیم، بعد از آن، از شهر خارج شدیم. در مسیر به دیدن ساحل زیبای روستای هلیله، که نیروگاه اتمی بوشهر در مجاورت این روستا واقع شده‌است، رفتیم، در آنجا آقای حسن پور و یکی از اعضا برای یافتن نهار ما را ترک کردند و باقی افراد به سمت شهر صنعتی عالی شهر شروع به رکاب زدن کردیم. جاده  بسیار طولانی را پیش رو داشتیم، که در دو طرف این جاده وجود دریا ما را محصور خود کرده بود. بر سر یک سه راهی توقف نمودیم و نهار را با اشتهای فراوان میل نمودیم، بعد از کمی استراحت به سمت چغادک رکاب زدیم، در این مسیر با منظره های بسیار شاعرانه ای روبرو می شدیم. به بوشهر رسیدیم و شب را در یکی از سواحل بوشهر به صبح رساندیم. صبح، با تعدادی از دوستان دور تادور بوشهر رکاب زدیم، در آخر، دوچرخه ها را سوار بر ماشین کردیم، در طول مسیر برگشت، از برازجان، دالکی، کازرون ،دشت ارژن  گذشتیم.قبل اینکه وارد کازرون بشیم رفتیم که به دریاچه ی پریشان یه سری بزنیم. با صحنه غمناکی مواجه شدیم . دریاچه خشک خشک بود و محیط بان ها می گفتند پنج سالی هست که خشک شده. دریاچه ی  پریشان که روزی زیستگاه پرندگان زیادی از قبیل درنا بوده ، حالا خشک خشک بود.
کشیدن رنج سفر با دوچرخه لذتی دارد که آن را با هیچ چیزی عوض نمی کنیم. حتی پرواز با بهترین خطوط هوایی!

«با تشکر از خانم کریمی جهت نگارش گزارش برنامه»